Çocukları ve hayvanları severken,

Komşunun oğlunu ve

Sokak kapımızda üşüyen kediyi unuttuk.

Ve mutluluğu resmederken kendi mutluluğunuzu kaybettik.

Konferans konferans paylaşmayı anlatırken sözlük dışında paylaşmayı unuttuk

Ve satır satır zamanı anlatırken kitaplarda, dostlarımıza zaman ayırmayı unuttuk.

Biz sanal gerçekliği arttırılmış ve bize öğretilen simülasyonu yaşamaya alıştırıldık.

Konuşurken empatiyi unuttuk eleştirirken takdir etmeyi unuttuk.

Keşfederken yol gösterenlere saygıyı unuttuk.

Yürürken attığımız adımları saymayı unuttuk.

İz ararken iz bırakmayı unuttuk.

Kuşları kafeslerde severken gökyüzünü unuttuk.

Maviyi severken denizlere koyduğumuz sınırları unuttuk.

Gülmeyi severken gözlerinin içine bakmayı unuttuk.

Sana değer veriyorum dediklerimize verdiğimiz değeri göstermeyi unuttuk.

Çiçekleri severken beton atmamayı unuttuk.

Aç gözlüce her şeyin en iyisini isterken vicdanımızı unuttuk.

Düşmanlık yaparken insan olmayı unuttuk.

Yaşarken nefsimizi köreltmeyi unuttuk.

Bir gün öleceğimizi ve üzerimize toprak atılacağını unuttuk.

İnandığımız gibi yaşamayı unuttuk…

Kahvalti Hikayeleri