Bir kahve içip, usumuzu, tinimizi dinlenmeye hazırlayalım.

En azından deneyelim bakalım, becerebilecek miyiz…

Acılar ve hüzünler her daim var olsa da; bazen çok fazla üst üste gelince yorar bizi. Üzerine korkularımız da eklenince her şey karışır ve endişelerimiz kocaman birer kabus gibi ele geçirir bizleri.

Deniz kenarın da bir fincan kahve bir kitap yeterli mi bilmiyorum ama denemekten de zarar gelmez.

Betondan yaşam alanlarında para ve hayaller arasın da dokunan mekik içerisinde kuş sesleri yerine elektrikli süpürge sesiyle huzura ermek nirvanaya ermekten daha bakidir.

Kahvaltı Hikayeleri ®©