Bakış açınızın genişliği veya darlığı ile baktığınız yön belirler sizi…
Ve gördüklerinizi…
Gökyüzüne gülümseyerek bakan insanla,
Somurtarak kuşları kovalayan insan bir olur mu?
Denize yüzünü dönerek derin bir nefes alan insanla,
Sürekli puflayarak gezen insan bir olur mu hiç?
Kır çiçeklerini ve kelebekleri koruyanla,
Onları ezen ve kurutan insan bir olur mu hiç?
Çocuk yüreği, çocuk masumiyeti ile
Kirlenmiş bir ruh aynı olabilir mi hiç?
Nazarımda Denizin yüreği ve ruhu bir çocuk gibidir.
Kirletmediğiniz sürece tertemizdir,
Ve binlerce ruha ev sahipliği yapar.
Düşünün onca yüke rağmen bir of bile demez,
Her gün yılmadan gökyüzüne yoldaşlık eder mavi mavi,
Geceye ay’a dost olur gümüşservi gülümser bize
Karanlık gecelerde ise deniz altında yakamoz olur gülümser balıklara…
Hepsi bir yana da Deniz’e en çok ada yakışır.
Şöyle uçsuz bucaksız ufka seyrederken bir mola bir nefestir. Ada da Deniz’e

Kahvaltı Hikayeleri ®©