Öyle bir hengame içerisine düştü ki insanoğlu…

Koşarken kaçırıyor güzellikleri ve kendini. Aceleyle koştuğumuz yerin bir parça toprak olduğunun farkında değiliz. En iyi telefonu alabilmek en iyi televizyonu alabilmek için koşarken; gökyüzündeki en güzel maviyi, en güzel kuşları ve ruhumuzu kaybettiğimizin farkında değiliz yada farkında olmak istemiyoruz.

Kime karşı neyi ispatlıyoruz ki!

Her şey toprak olacaksa neyin açgözlülüğü bu?

Bir parça ışık, bir parça huzur, bir parça sevgi…

®©Kahvaltı Hikayeleri ®©

mavihuydurbende.com