Yorgun ruhuma minik bir buket kır çiçeği kokusu iyi gelecek.

Ağzımın kaçan tadına bir fincan sade kahve,

kırılan kalbime biraz mavi ve

somurtan yüzüme biraz sen…

inanmıyorsun,

bi bukle mırıldan bak o an o yer nasıl cennet oluyor.

Gözlerinin içi ile bir saniye gülümsersen;

güzel olan herşey yeniden başlar.

Şart değilsin ama olsan da iyi olur.

Hani refleks gibi değil de huzur gibisin.

Bir seçenek gibi düşünülemez ama

Çoklu zekâ kuramı gibi değerlendirilebilirsin.

En nihayetide insanız işte.

Tek sorunumuz çevremizde insan kalmadı.

®©Kahvaltı Hikayeleri ®©