Hiç sevmedim kimseyi senin kadar
Yüreğim yanmadı hiç bu kadar
Çok yalnızım.
Seninle bir yarım
Yok, söylemeden olmaz
Ben sana aşığım…

Eğer elindeyse ne olur çal kapımı
Eğer yüreğindeysem ne olur sil göz yaşımı

Sen bilmezsin alırım haberini
Yollara küsmüşsün hissettin mi gittiğimi?
Buralar cehennem oldu inan bana
Yanıp kavrulsam da seninle güzel Ankara…

Güneşimiz bu aşk yakar yüreğimizi
Perde gözlerimizde göremeyiz hiç kimseye
Eğer elindeyse ne olur çal kapımı
Eğer yüreğindeysem ne olur sil göz yaşımı

Benim kara haberim senindir
Eğer Leyla’n ölmüş derseler gelme sakın İstanbul’a
Bulamazsın ki beni buralarda
Bir bulut ol git Ankara’ya
Yağ istediğin kadar toprağıma
Ben bizim bahçede olacağım
Tam siyah kordonlu saatin yanında
O zaman bensiz dünyaya istediğin kadar bağırabilirsin
Sensiz bu dünyayı sevmiyorum, sevmiyorum, sevmiyorum diye
Ama şimdi ne olursun gel
Leyla’n hayatta ve İstanbul da
Nefes almakta zor gelecek miydi bir gün bana?
Tek hayalim hissettiğim şu son nefeslerimi seninle alıp vermek
Son nefeslerimi seninle alıp vermek