Hayat hiç mavi yerinden vurmadı…
Çünkü ben maviyi, beyazı koruyan masumiyet olarak tanırım.
Karanlığı görünür kılan bir renktir mavi, öyle bilirim…
Sürükleyendir, bitmeyendir…

Mavi olarak anlatmalıyım her şeyi…
Kaldırın başınızı gökyüzüne,
Görmek istediğinizi değil gördüğünüzü söyleyin bana!

Yaşamın ta kendisidir mavi…
Belki de sadece bu yüzden ölmeye değil yaşamaya mahkum edilmiştir…

Maviyi soruyordun?
Gözlerimden yüzüme yayılan maviyi mi?

Bir renk değildir mavi huydur bende
ve benim yetinmezliğimdir
ve herkesin yetinmezliğidir belki

Denecektir ki bir süre ve denenecektir
Bir akşamüstünü düşünmek , Bir akşamüstünü düşünmekten başka nedir ki
Gönül gözü görendedir, derinler mavidir…