Desene yine aynı adressiz yollardayız.

Konum vazgeçemediğimiz noktadan,

Kavuşamayacağımız noktaya…

Dur durak olmadan nefes nefese

Sarılmadan, bakışmadan, konuşmadan…

Birkaç dakikaya sığdırdığımız yüreğe seslenişler…

Ve netice meraktan ölen çaresizlikler.

Yağmurlu kumsallara,

Anlamlı sabahlara

Ve mavi gökyüzüne değen gülüşüne

Minik papatyaya

Günaydın…

®©Kahvaltı Hikayeleri ®©