Sevgili günlük.
Bu sana ilk yazışım değil, son da olmayacak. Her şeye ve herkese yetişmeye çalışan ben, bir kendime yetişemedim. Zor olsa da yürüdüğüm yollardan kendime dönemedim. Çiçekler ektiğim bahçelerde oturup bir fincan kahve içemedim.
Şiirler yazdığım gözlere dalıp uyuyamadım,
Sevgili günlük.
Her aman çok iyi bir adam olmadım biliyorum ama kimsenin kötülüğünü de istemedim. Kimsenin peşinde kötülükte kovalamadım.
Evet sevgili günlük.
İçime bir bir dökülürken satırlara, satır aralarına sıkıştırılmış damlalardan bir demet yaptım…
Kucak kucak kırgınlıklarım rüzgar olup saçlarının arasından kayıp sonsuza gidecek.
Ve sevgili günlük bir gün senin yaprakların toz, bedenim toprak olup sonsuzlukta buluşacaklar…
yine sensiz…

Kahvaltı Hikayeleri ©®

mavihuydurbende.com