Türküyü dinlerken aklıma gelen bir seri başlangıcı.
Devamı gelir mi bilmiyorum ama deneyece’z (:

Şimdi… Türkü şöyle başlıyor…
“Odam kireç tutmuyor
Kumunu karmayınca”

Buraya kadar bi’ sorun yok.
Odası hakkında bilgi veriyor arkadaş…
Sonra karışıyor olaylar…

“Sevda baştan gitmiyor.
Sarılıp yatmayınca”
Konu buraya nasıl geldi?
Sarılıp yatmayınca geçmeyen şeyin sevda olduğuna emin miyiz?

Neyse. Devam edelim

“Odam kireçtir benim,
Yüzüm güleçtir benim.”

Bu sefer de oda üzerinden kişisel bilgi veriyor arkadaşımız.
Yine bi’ sorun yok.

“Soyun da gir koynuma,
terim ilaçtır benim”

Bak yine 🙂
Önce sevda baştan gitmiyordu, şimdi de terim ilaç falan.
Tacizci üfürükçü hocalar gibi değil mi ya?
Bir de illa soyunmalı mı ? İlaç kıyafetten etki etmiyor mu?

Devam 🙂

“Baba ben derviş miyem,
Kürkümü geymiş miyem?
Ben sevdim eller aldı.
Niye, ben ölmüş müyem?”

Açıkçası hocam, ben şarkıda “ben sevdim eller aldı” şeklinde bir şey göremedim.
Daha çok sarılmalı yatma, soyunmalı yatma, şifalı ter” falan vardı.
Anlaşılan o ki hatun yememiş “sevda baştan gitmiyor sarılıp yatmayınca, soyun da gir koynuma terim ilaçtır” muhabbetini.
Belki de eller aldı dediğin kişi hatunun sevdiği kişidir. 🙂

see you!