Niye bu kadar zorluyorsun ya? He?..
Neden bu kadar zorluyorsun yani…
Neden sürekli ne yapmam gerektiğini söylüyorsun bana?
Nasıl davranmam gerektiğini söylüyorsun…
Biraz akışına bıraksana.
Beni olduğum gibi kabul et!
Ne olur yani…
Sürekli yapmam gereken şeyleri söylüyorsun farkında mısın?
Bırak.
Bazen öyle şeyler oluyor ki, bana söylediğin, yapmamı istediğin şeyleri sadece sen söylüyorsun diye direnç oluşturuyorum ve yapmıyorum…
Bunu fark etmiyor musun ya? Elif?.. Heh?
Sürekli yanlış yapıyormuşum gibi hissediyorum.
Ulan şu an acaba neyi yanlış yapıyorum demekten, o kadar yoruldum ki…
Bunun nasıl kötü bir şey olduğunu sana anlatamam Elif… …

Benden özür dileyeceksin Elif.
– Neden senden özür dileyecekmişim?
Benden özür dileyeceksin.
Gözlerinin içinde görüyorum bunu.
Benden özür dileyeceksin.
Bana yaptığın her şey için özür dileyeceksin.
Beni dönüştürdüğün bu hal için özür dileyeceksin.
Hayatımın orta yerine koydum seni; orada duramadığın için benden özür dileyeceksin.
Biz bu ilişkiyi bambaşka bir yere taşıyabilirdik…
Buna izin vermediğin için benden özür dileyeceksin.
Beni sevebilecekken nefret ettiğin bir adama dönüştürdüğün için benden özür dileyeceksin.
Ve o yüzüğü anında parmağından çıkardığın için benden özür dileyeceksin Elif…

Ben ne yapacağım biliyor musun?
Bütün özürlerini kabul edeceğim.
Çünkü ben böyleyim.
Sana bir şey söylemiştim, hatırlıyor musun?
Bizim ilişkimizi benim hoşgörüm kurtaracak Elif.