Koskocaman metropollerde küçücük balkonlara sıkışan insanlar vardır.

Yüksek binaların çatı katına saklanan yıldızlar,

Geride kaybolan masmavi gökyüzü, kalabalığa karışan kuşlar vardır.

İnsanların, küçük balkonlara inat büyük hayalleri, umutları, düşleri rüyaları vardır.

Bazen şiir yazarlar bazen de okurlar.

Bir otobüsten bir metroya koşarken,

Bir vapurdan bir metrobüse koşarken;

Kaybettiğimiz hayallerimiz var.

Paraya inanmışken, unuttuğumuz ailelerimiz,

Sosyalleşirken bizden umudu kesen çocuklarımız var.

Daracık sokaklarda ki 2+1’ e sıkışan insanlıklarımız,

Asgari düzeyde kalan ve fırsatını bulunca sırtımızı döndüğümüz inancımız var.

Bir tek insanlığımız kalmamış…

®©Kahvaltı Hikayeleri ®©