Çok geldim, yoktun.

Çok seslendim, duymadın.

Islak saçlarına dokunmayalı çok zaman oldu.

Her daldığımda, sana düştü gözlerim.

O son kahkaha ile yolcu ettiğinde ruhumu…

Bir daha ne sokağından geçtim,

Ne de yoluna çıktım…

Çünkü varlığım kırlangıçların umrunda olmadı.

Yokluğun da martıların….