HADİ BANA KENDİNE ANLAT

HADİ BANA KENDİNE ANLAT

Kapanması gereken

Bir ışığın pişmanlığı olamaz

Beklenecek bir umut kalmadığında

Aslında bütün ışıkları söndürmüş olursun

Ve sen, sana gelmeyenden

Vazgeçmiş olursun

.

Aşkın sarmaşığına dolandım

Artık o kadar karışık ki her şey

Bana nefes olacak bir umudum bile yok

Güneşten bu denli uzak, bizi tüketir

Işığı unuttuğumuz gün, kendimizden de vazgeçeriz

.

Yıllardır peşim sıra gelen

Sessiz çığlıklarımda, kalbimi sorgulamaktan yoruldum…

Senin adın aşk kalbim, doğumdan ölüme

İlk nefesinden, son nefesine, tepeden tırnağa

Aşk ile doğdun aşk ile öleceksin

.

Hangi ışığın karanlığına kapılırsan kapıl

Sen, sen olmaktan vazgeçemezsin

Sen aşk olmaktan reddedilemezsin

Sen kalbinden ve kalbinin umut olmasından cayamazsın

Sen her nefeste aşk her nefeste umut her nefeste ışık

Sen aşka bülbül olan Şeyda’sın, unutma…

.

Şeyda BOZKURT