GİTMELİSİN!

GİTMELİSİN!

.

Gitmelisin!

Gökyüzünün körpe şehrinden

Beklemek yorgun düştü

Mahrumdu zaman hikâyenden

Binbir Gece Masalı’na hazan düştü

.

Gitmelisin!

Yeryüzünü rüzgârın yaprakları sardı

Zaman her şeyi dağıttı

Mevsimler ruhumu sarmaladı sardı

Aşk bize en büyük ağıttı

.

Gitmelisin!

Gece geçmişin dizlerine uzandı

Hava saçlarımı okşar

Derin bir sessizlik içinde

Sokaklar çığlık çığlığa sana koşar

.

Gitmelisin!

Caddeler ayaklarının yükünü yüklendi

Siren sesleri felaketi haykırdı

Bir kadının kolları yalnızlığa çalındı

Ezgiler hikâyesini duyurdu

.

Gitmelisin!

Şeyda Bozkurt